In deze periode reflecteert hij in zijn werk vaak op schilderijen uit het verleden, maar geeft aan die werken een totaal andere betekenis en gevoelswaarde. In “Hommages aan Fragonard” gaat hij uit van het schilderij “De Baadsters” uit1764. Dit op het eerste gezicht realistisch aandoende beeld heeft toch een groot aantal eigenaardigheden: de natuur woekert en van de zeven vrouwen is er niet een echt aan het baden. De vrouw in het centrum lijkt meer te vliegen dan te baden. Deze kwasi luchthartige rococowereld is eigenlijk verontrustend en zal niet lang daarna uit elkaar vallen. De gouden lijsten om de schilderijen accentueren het dubbele van de beelden. Een spiegel voor wat er in onze tijd aan de hand is?In de portretten van de oude Picasso is de haast om nog zoveel mogelijk te zeggen duidelijk voelbaar. Roel Herfst probeert Picasso’s zelfportet en dat van zijn vrouw om te zetten in twee beelden met een veel strengere vormgeving. Bij de schilderijen “Pittura katafysica” probeert hij zich te verplaatsen in de gedachtenwereld van o.a Chirico en Carra, maar zonder hun stijl te kopiëren.